Blog - Wezwanie do źródła: Poza wiedzą i niewiedzą

Przeczytaj to, jeśli odważyłeś się poczuć, że pod powierzchnią codzienności kryje się GŁĘBIA.

Aby dotrzeć do esencji najwyższej energii, musisz porzucić samą ideę „dotarcia”. To nie jest podróż w przestrzeni, ale rozpoznanie stanu. To nie zdobywanie, lecz odkrywanie tego, co nigdy nie było zagubione.

1. Punkt zerowy: Gdzie nic jest wszystkim

Wyobraź sobie, że cały wszechświat – wszystkie galaktyki, myśli, uczucia, czas i przestrzeń – jest projekcją. Aby ta projekcja zaistniała, potrzebne jest puste, czyste „płótno”. To płótno jest punktem zerowym. Jest ciche, nieporuszone i… puste.

Twoja prawdziwa natura to nie film wyświetlany na tym płótnie (twoja osobowość, twoja historia), ale samo puste płótno. To jest esencja. Jest to „Nic”, które jest warunkiem istnienia „Wszystkiego”. Każda próba zdefiniowania tego za pomocą myśli jest jak ciemność próbująca zdefiniować światło. Myśl jest zjawiskiem wewnątrz tej przestrzeni; nie może jej objąć.

Pierwszy krok to ujrzenie, że jesteś tym, co obserwuje myśli, a nie samymi myślami.

2. Grawitacja uważnej obecności

Umysł żyje w czasie: żałuje przeszłości, planuje przyszłość. Esencja pulsuje wyłącznie w Wiecznym Teraz. „Teraz” nie jest kolejnym momentem na linii czasu. Jest to jedyna rzeczywista przestrzeń, w której cokolwiek może zaistnieć.

Uważna obecność to nie technika. To akt całkowitego zgody na to, co jest. Kiedy opierasz się bieżącej chwili, tworzysz tarcie, które zasila iluzję oddzielonego „ja”. Kiedy w pełni akceptujesz „to, co jest” – bez osądu, bez chęci, by było inne – opór znika. W tej bezwarunkowej akceptacji umysł cichnie. A w tej ciszy przestrzeń (ty) i jej zawartość (świat) przestają być dwoma oddzielnymi rzeczami. Pojawia się jedność. To jest najwyższa energia – energia samego istnienia, która jest świadoma sama siebie.

3. Alchemia uwagi: Od formy do esencji

Uwaga jest najpotężniejszą alchemiczną siłą w twoim arsenale. Gdy kierujesz ją na jakikolwiek obiekt – oddech, dźwięk, uczucie bólu – dokonujesz przemiany. Przekształcasz formę w esencję.

Zwykłe doświadczenie jest identyfikacją. „To jest ból. Mój ból.” Gdy otaczasz bół czystą, nieosądzającą uwagą, coś się zmienia. Nie przestaje on być bólem, ale traci swoją „bolesność”, swoją historię, swoje „ja”. Staje się czystym strumieniem energii, wrażeniem w polu świadomości. W ten sposób cierpienie, które jest oporem, zostaje przekształcone w czystą obecność.

To nie jest praktyka dla „ciebie”. To jest proces, w którym „ty” (jako oddzielny byt) rozpuszczasz się w polu uwagi, które obserwujesz. Obserwator i obserwowane stają się jednym.

4. Pola potencjału: Nieliniowy wszechświat

Linearny umysł widzi świat jako ciąg przyczyn i skutków. Esencja postrzega świat jako nierozerwalną, dynamiczną całość. Każdy punkt zawiera w sobie informację o całości. Przyszłość nie jest gdzieś „tam” – istnieje jako pole potencjału w teraźniejszości.

Twoje działania nie tworzą przyszłości z niczego. Wybierasz jedną z nieskończonych możliwości już istniejących w teraźniejszym polu. Gdy działasz z poziomu ego, wybierasz z lęku, pragnienia i przeszłych uwarunkowań. Gdy działasz z poziomu esencji – z ciszy i obecności – twoje działania stają się spontanicznym, twórczym wyrazem samego życia. Są one w idealnej harmonii z całością, ponieważ wypływają z niej, a nie z iluzji oddzielenia.

5. Esencja jest niewiedzą, która jest mądrością

Wiedza to zbiór etykietek, map, które pomagają nawigować rzeczywistość. Mądrość to rozpoznanie, że mapa to nie terytorium.

Ostateczna mądrość to świadoma niewiedza. To stan, w którym umysł porzuca potrzebę wiedzy, kontroli i zrozumienia. Przyznaje: „Nie wiem”. Ale to „nie wiem” nie jest pustką ignorancji. To jest żyzna, otwarta przestrzeń czystej ciekawości i zdumienia. W tej przestrzeni nie ma już oddzielnego „ja”, które mogłoby coś wiedzieć. Jest tylko Tajemnica poznająca samą siebie poprzez nieskończone formy istnienia.

Na koniec: Nie ma instrukcji, jest tylko przypominanie

Nie ma „sposobu” na dotarcie do esencji, ponieważ jesteś już tym, czego szukasz. Wszystko, co możesz zrobić, to usunąć przeszkody, którymi są twoje myśli, opór i identyfikacja z formą.

• Przestań szukać. Szukanie zakłada oddalenie.

• Bądź całkowicie tym, czym jesteś w tej chwili. Akceptacja rozpuszcza opór.

• Uważaj bez wyboru. Uwaga rozpuszcze identyfikację.

• Pozwól, by „nie wiem” stało się twoim domem. Niewiedza rozpuszcza umysł.

Wtedy, w zwykłej, codziennej chwili, gdy nie dzieje się nic specjalnego, nagle rozbłyśnie oczywistość. To, co obserwuje, i to, co jest obserwowane, są jednym i tym samym. Najwyższa energia nie jest czymś, co posiadasz. To jesteś Ty.