Badź na bieżąco z najnowszymi informacjami.
„Listy do Miłości” to intymna seria tekstów o bliskości, tęsknocie, przebaczeniu i codziennym pragnieniu, by ktoś po prostu… był. Dla tych, którzy chcą kochać dojrzalej. Czułej. Prawdziwie. Dla tych, którzy noszą w sobie dziecko – i chcą, by wreszcie ktoś je zauważył. Zanurz się w słowach. A potem… zostań. Już wkrótce – kolejne listy.
Czytaj więcej
Ten list jest dla tych, którzy nie uciekają, choć czasem mieliby prawo. Dla tych, którzy zostają – nie bo są ślepi, ale bo widzą. Dla tych, którzy rozumieją, że czasem jedynym lekarstwem na ból jest obecność drugiego człowieka.
Czytaj więcej
O tym, że kiedy ktoś odchodzi, zostaje cisza – i pytanie, czy potrafimy w niej być. Zostaliśmy sami. Dzieci wyrosły, a my przestaliśmy kończyć zdania. Nie ma już małych bucików w przedpokoju, nie ma kto zawołać „mamo”, „tato”, „chodź ze mną”. Zegar chodzi dalej, ale jakoś głośniej. Jakby przypominał, że coś się skończyło.
Czytaj więcej
O miłości, która nie musi krzyczeć, żeby była prawdziwa W codzienności, która nie ma już w sobie fajerwerków, miłość przestaje być głośna. Ale to właśnie wtedy najgłębiej się sprawdza – w małych gestach, które cicho szepczą: „Jestem. Widzę cię. Zostaję.” Jeśli kiedyś myślałaś, że miłość to wyznania pod gwiazdami, a dziś tęsknisz za kimś, kto po prostu zapamięta, jaką pijesz herbatę – ten list jest dla ciebie. Przeczytaj. Może przypomnisz sobie, że miłość nie kończy się, gdy znika namiętność. Ona wtedy dopiero zaczyna być prawdziwa.
Czytaj więcej
Felieton o miłości, rozłące i o tym, jak dojrzewamy, kiedy uczymy się godzić z brakiem „W miarę jak dorastamy, musimy godzić się z tym, że nic nie trwa wiecznie. Ani dzieciństwo. Ani złudzenia. Ani nawet pewność, że jutro ktoś będzie na nas czekał.” — Judith Viorst, To, co musimy utracić
Czytaj więcej
czyli o znikaniu zamiast rozmowy i o tej dziwnej winie, gdy kochamy… także siebie Znasz to? On znika. Nie mówi, nie wyjaśnia. Po prostu: cisza. A Ty siedzisz i analizujesz każdy szczegół, każdą swoją wypowiedź, każdy oddech, jakbyś próbowała złożyć siebie z powrotem. A może to Ty jesteś tym mężczyzną? Który milknie, bo nie umie być słaby. Ten tekst jest o tym, o czym nie mówimy głośno – a powinniśmy.
Czytaj więcej
Znasz ten stan? Gdy mówisz: „To nic”, choć właśnie coś się w Tobie łamie? Gdy uśmiechasz się, by nie robić problemu, choć w środku wszystko Cię boli? Ten felieton jest dla Ciebie – jeśli choć raz postawiłaś czy postawiłeś swoje uczucia na końcu kolejki. Przeczytaj, zanim znów powiesz sobie, że to „nie takie ważne”.
Czytaj więcej
Czasami bardzo się starasz. Tak bardzo, że zapominasz oddychać. Chcesz uchronić bliskich przed bólem. Siebie – przed stratą. Świat – przed tym, co nieuchronne. Ten tekst nie da Ci pocieszenia. Ale może da Ci ulgę. Bo opowiada o prawdzie, która boli... i uwalnia.
Czytaj więcej
Zatrzymaj się na moment. Tak, właśnie teraz. Nie sprawdzaj telefonu, nie przeskakuj do kolejnego okna, nie udawaj, że nie masz czasu na coś, co może poruszyć Twoje serce. Ten felieton jest o Tobie. O Tobie jako kobiecie. O Tobie jako mężczyźnie. O tym, za czym tęsknisz, choć może nie potrafisz tego nazwać. O jedności — tej najczystszej, najpiękniejszej, najodważniejszej formie miłości.
Czytaj więcej
Czujesz się zagrożony. Serce bije szybciej, oddech przyspiesza, mięśnie napinają się w gotowości. W ułamku sekundy Twoje ciało staje się fabryką paliwa – mitochondria, te mikroskopijne elektrownie, których w całym organizmie jest około 100 bilionów, przechodzą na wyższe obroty. Produkują adenozynotrifosforan (ATP) – chemiczną „walutę życia” – w ilościach sięgających 70–100 gramów dziennie w stanie spoczynku, ale w momencie stresu ich wydajność rośnie, by dostarczyć paliwo do obrony lub ucieczki. To ewolucyjny mechanizm „walcz lub uciekaj”, który kiedyś ratował nas przed drapieżnikami, a dziś uruchamia się w obliczu deadline’ów, konfliktów czy niepewności. Ale co, jeśli ta reakcja – zamiast tylko nas chronić – mogłaby stać się katalizatorem czegoś większego? Czymś, co budzi nas do autentycznej transformacji emocjonalnej i duchowej? Odpowiedzią jest „Nastrojomierz” – technologia, która kocha wrażliwość i zamienia chaos w harmonię. Uświadamia ..
Czytaj więcej
Kobieca intuicja. Dwa słowa, które przez wieki otaczała aura tajemnicy, czasem niedowierzania, a czasem wręcz lekceważenia. A przecież to nic innego jak wrodzona umiejętność wyczuwania niuansów, które umykają logicznej analizie. To błyskawiczne rozpoznawanie prawdy, zanim fakty zdążą się ujawnić. To przewidywanie przyszłości na podstawie emocji, gestów i drgań w powietrzu. To supermoc, o której powinniśmy mówić głośniej.
Czytaj więcej
Samotność – dla jednych przestrzeń wolności, dla innych pustynia, po której błądzą w poszukiwaniu choćby kropli czułości. Każdy człowiek nosi w sobie głęboką potrzebę kochania i bycia kochanym. Dla jednych jest to źródło siły, dla innych – rana, która nigdy się nie goi. Jak mówił Antoine de Saint-Exupéry: „Miłość nie polega na wzajemnym wpatrywaniu się w siebie, ale na patrzeniu razem w tym samym kierunku.” W tym właśnie tkwi sekret – miłość może budować, ale i niszczyć, jeśli nie znajduje zdrowej równowagi.
Czytaj więcej
Czy zastanawialiście się kiedyś, jak głęboko oddziałujecie na innych ludzi? Jak Wasze słowa, gesty i myśli kształtują nie tylko Wasz świat, ale także świat tych, którzy Was otaczają? W czasach, gdy tak łatwo odwrócić wzrok, zamknąć serce i zatrzasnąć drzwi przed drugim człowiekiem, warto zadać sobie pytanie: czy jesteśmy budowniczymi czy niszczycielami? Czy nasza obecność w czyimś życiu przynosi światło, czy pozostawia cień? Ten esej nie jest zwykłym tekstem—jest zaproszeniem do głębokiej refleksji. Jest wezwaniem do obudzenia w sobie świadomości, do odkrycia prawdziwej mocy, którą każdy z nas posiada. Jeśli kiedykolwiek czuliście, że relacje międzyludzkie są zbyt skomplikowane, jeśli kiedykolwiek czuliście, że w miłości jest więcej bólu niż spełnienia—ten tekst może stać się dla Was przełomem. Sięgnijcie głębiej, otwórzcie serca i pozwólcie sobie zrozumieć, że nie jesteśmy samotnymi wyspami, lecz częścią wielkiej całości, w której każda decyzja ma znaczenie.
Czytaj więcej
Żyjemy w czasach, w których równowaga między pracą a życiem osobistym wydaje się luksusem, a stres stał się cichym towarzyszem codzienności. Dobrostan – ten magiczny stan, w którym zdrowie psychiczne, fizyczne i społeczne splatają się w jedną, satysfakcjonującą całość – jest dziś bardziej pożądany niż kiedykolwiek. Psychologia nazywa go „wellbeing”: to nie tylko brak chorób, ale pozytywne nastawienie, poczucie sensu, więzi z innymi i możliwość rozwoju. Brzmi jak marzenie? A co, jeśli powiem, że technologia może nas do niego przybliżyć? Poznajcie „Nastrojomierz” – urządzenie, które nie tylko mierzy, ale i otwiera drzwi do życia w harmonii.
Czytaj więcej
Pomyśl o poranku, gdy budzik wyrywa Cię ze snu, a Ty już wiesz, że czeka Cię kolejny dzień pełen napięcia. Kawa smakuje jak rutyna, lista obowiązków zdaje się nie mieć końca, a Twoje ciało, zamiast energii, wysyła subtelne sygnały przemęczenia. Znasz to uczucie? Jeśli tak, to znak, że Twoje emocje od dawna domagają się uwagi.
Czytaj więcej